Başıma bişey gelmeyecekse...

Başıma bir şey gelmeyecek ise atatürkü sevmiyorum diyen bi ablamız vardı hatırlar mısınız? Hazetmediğim bi amcamızın (gazeteci haberci falan denmez ona ayıp) magazin temalı haber programına çıkmıştı. İşte ben de alakasız geçişler, beyin esişleri (fırtınanın küçüğü), ordan burdan bişeyler okurken kendimi bu cümleye kitlenmiş buldum. Olay şöyle gelişti (en son perde) ekşi sözlükte sadece askerde olucak şeyler gibi bi başlığı okuyodum, birinin popocuğuna ufacık değiceğini düşündükleri ufacık bi anıda mekanın zimbabwe köyünde geçtiğini not ediyolardı (bu ülkeyi hiç kullanmadılar okuduklarımda ama benim aklıma ilk gelen hep bu ülke)
Yazı ortası notu, bayrağını da bilirim ama tam yerini gösteremem geochallenge oyununda edindiğim genel kültüre göre en beğendiğim bayrak Lesotonunki ayrıca, diğer favorilerim için bana danışın)
Şimdi bu yazıda bi bok yok onu belirtiyim önce. Anı falan zaten yok. Maksat yemek hazır olana kadar vakit geçirmek.
Neyse ne diyoduk, başıma bişey gelmiycekse demek istediklerimi belirtiyim.. Sanki biri onay vercek "tamam korkma tamam" yada "anneyle pazarlık olmaz" diye.
- Blogunu süper verimli kullanan, memur gibi çalışıp (bide maaşsız) üstüne ulaan neler varmış dedirten, vay efendim bilgisayar başında geçirdiği her dakikayı bişey keşfetmeye veren, bi oyun olsun bi salak chatleşme olsun bi geğik olsun yapmayanlara (yada bu izlenimi verenlere) sinir oluyorum.
Bol bol vaktim oldu oraya buraya bakmaya ve bu eforu sadece sinir olmak için kullandım, kesinlikle yazıları okumadım ve bişey öğrenmedim. Reddediyorum.
- Ordan oraya derken, haliye blogdan bloga uçarken, kimilerinin aynı dili aynı ifade şekillerini kullandığını gördüm. Hiç acımıyor ve kendilerine sinir oluyorum.
- İnterneti kendini ispatlamak için kullanan (bunların çoğu okuyucu ve onların yorumlarıdır) kişilere de sinir oluyorum. Anonim hayalperestler siziii...
- Başka kime sinir oluyorum, aslında bayaaa var aklımda ama herkese ve herşeye şu an o kadar çok sinir oluyorum ki, özel sıfatlar fiiller fiilimsiler (isim-fiil gibi, isimsi fiilimsigillerden gibi) bulmaya üşeniyorum.
- En çok sinir olduğum olay şu son bir haftadır (aslında bi nevi öfkeyi başka yere yönlendirmek, başın ağrıdığında saçını çekmek örneği), burslu master başvurusu yapmak için belge toplarken, elinde olan olmayan tüm parayı ofislere (okul, noter, tercüman, posta) harcamak zorunda olmak.
Olay şöyle akıyor, başvuru sitesine bakıyosun ve " agududu nasılda güzel görünüyo türkiye gelişmekte olan ülkeler başlığı altında" diyosun (ki ingilizce de 3. ülkeler diye rahatça kullandıkları için görüntü daha acıklı senin aldığın zevk daha fazla). Çünkü ülken ne kadar fakirse hem burs ihtimali daha çok, hem miktar daha çok hem de pozitif ayrımcılığa kurban gitmen o kadar muhtemel (iki olumsuz bir olumlu etti burda) Gel gör ki, başvuru için hala o kadar parayı nasıl bulduğumu bile bilmeden elime geçtiği an kaybettim. İki kere 24 yaşında bir evlat olarak acınası göründüm ve harçlık verildim ve acınası hal en fazla 10dk tebessüme dönüştü. Sonrasında bir kumar bağımlısı edasıyla paramı yine bürokrasinin ağzına hatta kolay yutsun diye boğazına attım. Şimdi tekrar paketimdeki sigaraları sayarak hem vakit geçiriyorum hemde kuruş hesabı yapıyorum.
Vakit film izleyerek geçiyo, ama evdeki cd arşivi (kimin bilmiyorum)bende sonyargılar oluşturdu (göre göre fikir edinmek) şimdi yüzlerce film arasından bi isim seçip 50 tane şey okuyorum belki iyidir bi umut diye. Arada çıkıyo, arada da avrupa sinemasına ve ödüllerinin zaman zaman belki de karın açlığına kurban gitmiş ödül kararlarına küfrediyorum. Maksat sinir olcak bişey bulmak.
Yemeği de yedim. Başı sonu ve amacı yok yazının. Öpücük de yok bu sefer.