Doğrucu Davut :)

Bu hafta (yani ikinci hafta) yeni düzenine alıştın, yeniden okula mutlu gitmeye başladın gibi sanki. Huzurunu bulman 5 iş günü aldı ki yetişkinlerde bu süre sanıyorum iki üç kat daha fazla. 

Geçen hafta bir öğretmeninin tavrının seni ürküttüğünden bahsettin. Bir kaç soru sonra da sana özel bir tavır olmadığını ama yine de korktuğunu söyledin. Sanıyorum biraz otoriter bir sesle 'sadece bir kere söyleyeceğim' uyarısı yapılmış. 

Geçen sene kışın (galiba Kasım ayında) nihayet seni buz pateni dersinde izleme şansım olduğu akşam bir anda kaymamaya karar vermiş ve bir daha da (çok çok para verdiğimiz o kursa) gitmeme kararı almıştın. Ve bunun nedenini yazın başında -ortalama 7 ay sonra- çok otoriter bir koç sebebiyle olduğunu ancak paylaşmıştın. Normalde her şeyi anlattığını düşündüğümüz oğlumuz bu konuyu bu kadar uzun süre sonra sindirip bize anlatabilince biz de böyle duygular yaşadığında bizimle paylaşabilmen için seni cesaretlendirdik. 

Ve aylar sonra, okulun ikinci gününde sen buruk bir şekilde gelip Lunch Teacher'ınının tavrının seni rahatsız ettiğini söyledin. Sana söz verdim konuyla ilgileneceğime. Öğretmenine ve okul müdürüne durumu anlatıp gözlemleyelim dedikten sonra senden ikinci gün raporu geldi. Aynı öğretmen yine vardı ancak sen bu sefer tavrından o kadar da etkilenmediğini söyledin. Bu geri dönüşü öğretmeninle paylaştım ve sınıf öğretmenin ismi geçen öğretmenin o gün sınıfınıza bakmadığını söyledi. 

Bu konunun şöyle bir haber değeri var; bazı çocuklar içlerinde kötü niyet barındırmasa da bazen olmayan şeyleri söylüyor olabilirler ama sen hiç öyle bir çocuk olmadın. Bunu açıkça öğretmenine yazıp kafamın karıştığını söylediğimde öğretmenin de söz konusu Atlas'ken benim de kafam karıştı diyerek bana katıldı. Her şey olabilir dedik. Konuyu bırakmadık. Biraz daha gözlemleyelim dedik ve araya haftasonu girdi. 

Pazartesi gecesi öğretmeninden hiç beklemezken bir mail aldım. Aldığı bilgiler senin söylediklerini doğruluyordu. İsmi geçen öğretmen öğle yemeğinde yanınızda değilmiş ama öğle yemeği sonrası parkta yanınızdaymış. 

Maili direk babana yolladım. Oğluş her zamanki gibi doğru söyledi, diye. Vallahi öyle olmasan da canım ciğerimsin ama böyle durumlarda o kadar şanslı hissediyorum ki. Daha 5.5 yaşında göbek bağından, Pikachu'nun arkadaşlarından, mantarların zehirli olduğunu nasıl anladığından, balık tutarken nelere dikkat etmen gerektiğinden, izlemek istediğin animasyonun hangi ülkede seslendirildiğinden bahsediyorsun. 

Seninle sohbet etmek çok keyifli.Ve açıkçası Kanada'nın bu bizi aşırı yorduğu günlerde de senin bu uyum ve ifade gücün bana her kararımda cesaret veriyor. 

Canım oğluşum,

Seni çok seviyorum

Kendime dair dönemsel not; ben de yıllarca film festivallerine hayran kalmış biri olarak kendi paramla iki bilet alabildim ancak sonradan gelen biletler ve davetiyelerle keyifli bir 'ilk tiff' geçiriyorum. Darısı seneye çalışanı olarak kariyer yaparak katılmak. 

Bahar