Adını hiç bu kadar anmadım Virginia abla!!!

    Sevgili kadınlar ve erkekler (nasıl sesleniceğimi bulamadım)
Maksadımız yaşadıklarımızı paylaşalım, gün gelsin bilinç yükseltelim, gün gelsin içerek onu kaybedelim, değil midir?
Bendenizdeki ruh hali kendini sürekli yanlızlığa atma ihtiyacı şeklinde ve bunda 2 aydır alakasız illerde bir çok kişide (neyseki tanıdığım insanlar) ikamet etmek ve her eve uyum sağlamaya çalışmak üzerine efendim. Dolayısıyla her an zihnimde "kendine ait bir oda" "kendine ait bir oda" kelimeleri yankılanıyor. Tabi bu bende kendine ait bir ev şeklinde bir hayale meyilli.
Amaaaa işte sürekli yankılanan o sesler nedeniyle an geliyor, bu kelimelere duyarlılığım azalıyor ve işte o an artık bilincim dikkat çekmek ve kulaklarımın alıştığı sesleri farklılaştırmak için "shakespeare'in kızkardeşinin kendine ait bir odası olsaydı..." cümlelerini  İbo'nun yanık konuşma sesiyle "Urfa'da Harward vardı da biz mi okumadık" edasıyla beynime yolluyor.
  Bu nedenle metaforlar zinciri neticesinde İstanbul'a taşınma olayımı bir adet İbo fotosuyla sonlandırıyorum.
Daha yazacak çok şeyim var ama şu an şartlar uygun diil. Size ibonun nikotin kokulu öpücüklerini yolluyorum.